بدون مرز

غم و شادی

بدون مقدمه بگویم که غم ها شاید انسان ها را در می نوردند که انسان ها غم هجران را حس کنند و درد فراق را بچشد ... و شادی ها برای اینند که تسلی ای برای ما باشند که غم عرفانی فراق را که تلخ است از یاد ببریم ... غم نمی خواهم بگویم که بد و نمی خواهم بگویم که خوب است و شادی ها شاید پوچ به اندازه مرز دنیا و شاید بی مرز است. دیده ماست که غم را غمناک و یا شادی بخش و شادی را بی مرز یا مرز آلود می کند . غمی که از هجران است شادی بخش و شادی بی مرز شادی ناب است  و در انتخاب ماست. پس بی مرز شاد و در دوری دوست غم آلود باید بود ...

بهشت در چند جمله

بهشت را می توان در چند جمله خلاصه کرد :

1- جبران گذشته : یعنی جبران کردن گذشته بد و کارهای بدی که در گذشته می کردیم و جبران کارهای بد.

2- روابط ج ن س ی حسنه : یعنی روابطی که در آن بر اساس سنن آموزش داده شده عمل شود ، هر سننی برای خود محترم است. روابط باید نکاح باشد یعنی طبق قرار داد بوده و ثبت شود. دو طرف لذت ببرند از روابط و غیره ...

3- کارهای نیک و بد : یعنی کاری مثل دزدی که بد است و کارهای بد دیگر ( که خودمان می دانیم ) را انجام ندهیم و گناه نکنیم و هر چه در توان داریم کارهای خوب انجام دهیم.

4- رفتار خوب : رفتاری خوب و اگر نداریم رفتارمان را خوب کنیم با تمام هستی .

اگر بتوانیم هر چهار پارامتر را رعایت کنیم بهشت برای ما در دنیا و آخرت حاصل می شود البته ممکن است در دنیا کمی سخت باشد ولی حتما در آخرت بهشت نصیب ماست.

مطالب مرتبط :

روابط جنسی حسنه

ابیاتی دیگر از مولانا

تو بسی ز اندیشه برتر بوده ای
هر چه فرمان است خود فرموده ای 

 

زان به تاریکی گذاری بنده را
تا ببیند آن رخ تابنده را 

 

گر کسی را از تودردی شد نصیب 
هم سرانجامش تو گردیدی طبیب 

هر که مسکین وپریشان تو بود
خود نمی دانست و مهمان تو بود

ناتوانی زان دهی بر تندرست 
تا بداند کانچه دارد زان توست 

زان به درها بردی این درویش را
تا که بشناسد خدای خویش را 

اندرین پستی, قضایم زان فکند
تا تو را جویم تو را خوانم بلند

ابیات خوبی از پروین

اندیشه پاک

به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد

ز نام و نشان و گمان برترست

نگارنده? بر شده پیکرست

نیابد بدو نیز اندیشه راه
که او برتر از نام و از جایگاه

سخن هر چه زین گوهران بگذرد
نیابد بدو راه جان و خرد

خرد گر سخن برگزیند همی
همان را گزیند که بیند همی

خرد را و جان را همی سنجد اوی
در اندیشه? سخته کی گنجد اوی

بدین آلت رای و جان و زبان
ستود آفریننده را کی توان

ابیات خوبی از فردوسی

بوستان

در نیایش خداوند

شعر عاشقانه

سلام ای غروب غریبانه دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعر شبهای روشن

خداحافظ ای شعر شبهای روشن
خداحافظ ای قصه عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه

خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دلهای خسته

تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا

به شب می سپارم تو را تا نسوزد
به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه

از احسان خواجه امیری و شاعر این شعر که آقای اهورا ایمان است تشکر می کنم بابت این شعر . این شعر من را از مرگ طبیعی نجات داد . معنایش برایم غریب است ولی نه آن طور.