کائنات
من کائناتم ...
از ابتدا خدا بوده ام ولی آگاه نبودم ، گاهی در ماه گاهی در خورشید و آسمان ، در هوا ، در ماده هایی خوب یا بد و در ظرف جسم ،در گیاهانی به خشکی بوته ! یا درختانی به سبزی چمن ، و چه در گیاه در طاووس و شیر و پلنگ و کرکسی که همه نماد حیوانی هستند چه خوب چه بد کلا در حیوان ،در ذهنی پر از حقیقت یا دروغ ،و به انسانی رسیدم که ذهن بعدی از اوست ، انسانی که آگاه شد ، که جسم و نبات و حیوان و ذهن را دید ، و شد انسانی پر از پیچیدگی های قبلی و فعلی علاوه بر اینها ؛ البته به سادگی کسی که تراش زندگانی ها به او فهماند که باید کمک کند به کائنات در درجات خودشان، چه زیبا هستند انسان های فرشته صفت ، چه قدر کمک کردند به کائنات و خودشان و هم نوع ، طوری که خودشان را فراموش کردند در این راه ، و به همه دنیا احترام گذاشتند و خودشان فراموش شدند و چشمشان را به همه چیز بستند و مخفیانه به خودشان نگاه کردند ، غم انگیز بود نگاهشان ولی به خاطر بلند بودن روحشان چیزی نگفتند و به سادگی در ذهنشان گفتند اشکالی نیست. چه قدر سیقل خوردند در جماد و گیاه و حیوان و انسان تا به حق نزدیک شوند ، راه باریک بود ولی رسیدند ، و دریافتند که در بالاترین درجات در این دنیا هم گره هست ، پس نباید از پرتگاه افتاد .
مطالب مرتبط :
عاقبت و سرنوشت کسانی که خود کشی می کنند